Bevangen door .....
Donderdag 17 Mei 2007 om 00:00
Het schema hiernaast stelt valium voor. Wie er wijs uit kan worden, vind ik heel knap. Ik heb wel scheikunde gehad, maar hier kan ik niets van maken.
Toen ik mijn vorige log schreef, was ik bevangen door pijn en zeker door de valium. Maar waaruit bleek dat ik daardoor bevangen was. Ik liet een bewegingsfoto zien en zei dat ik een andere had uitgekozen om op de "uitdagingslog" te plaatsen. Dat is ook gebeurd. Echter, het was nog maar woensdag en niet donderdag. Aangezien het de Thursday Challenge betreft en niet de Wednesday Challenge, zou de foto te vroeg geplaatst worden (als dat al zou kunnen, maar het oude thema was nog aan de orde). Gelukkig had ik hem alleen nog maar op mijn log gezet en had ik hem nog niet gelinkt naar de Challengesite. Dat ga ik dus vanochtend (donderdag) doen.
Jullie konden nu de voorvertoning zien, maar ik had beter op moeten letten.
Heb je hem gisteren gemist, dan kun je alsnog kijken welke foto uitgekozen is voor de "uitdaging". Als je op de zonsondergang in de linkerkolom klikt, kom je op mijn vernieuwde "oude" log en daar staat mijn inzending bij het thema Beweging.
Gisteren werd ik weer bevangen, maar nu door de pure schoonheid van een bloem.
Het is een pioenroos uit het boeket dat ik mezelf vorige week heb gegeven. Prachtig al die meeldraden. Ik vind het altijd leuk om te kijken wat er nu precies in het hart van zo'n bloem zit, dus maakte ik nog een foto.
De stamper werd zichtbaar en contrasteerde mooi van kleur met de meeldraden. Nog was ik niet tevreden, want er was nog iets dat me opviel. Rond de stamper zag ik iets rozeachtigs. Daar wilde ik het fijne van weten.
Ik heb nooit geweten dat bloemen zo ijdel zijn dat ze een ketting om hun "nek" dragen. Is het niet schitterend?!
Zoals jullie misschien al opmaken uit mijn interesse in de dingen om me heen en de manier waarop ik schrijf, gaat het redelijk met me. De allerergste stekende pijn is verdwenen. Het is nu een beetje zeurderig. Het belangrijkste is echter dat ik me weer redelijk kan bewegen. Alleen toen ik opstond na een, sinds anderhalve week, rustige nacht, had ik even moeite om op gang te komen. Ik verwacht nog een paar dagen wat gevoeligheid en moeheid in de benen, maar dan is Hanny weer helemaal de oude. Gelukkig. Ik vind het nog steeds een beetje dom van mezelf dat ik niet eerder aan mijn redder in nood heb gedacht, dan was me veel leed bespaard gebleven.
Nu is een lang weekend begonnen voor veel mensen. Ik hoop dat iedereen hele fijne en gezonde dagen mag hebben met mooi droog weer. Ga niet te ver op stap, want niets is erger dan 's avonds niet thuis te kunnen komen, omdat je in een file vaststaat.
