Nijmegen 2
Woensdag 05 December 2012 om 00:00Na het Joris Ivensplein liepen we de Lange Hezelstraat in. Deze straat was in de Romeinse tijd al een belangrijke doorvoerweg. In de middeleeuwen groeide hij uit tot de belangrijkste handelsroute in de regio. Daarmee mag de Hezelstraat zich met recht de oudste winkelstraat van Nederland noemen.
We kwamen daarna in de Benedenstad terecht. Nijmegen is de enige plaats in Nederland met een Benedenstad. Deze poort hoorde bij het Arme Borgeren Kinderen Weeshuis uit de 16? eeuw. In 1817 veranderde de naam in Protestants Kinderen Weeshuis.
Het beeldhouwwerk op de deftige poort verwijst naar de vrome bedoelingen van de instelling.
In de tuin van het Protestants Kinderen Weeshuis staat een andere fraaie poort. Deze hoorde bij het voormalige R.K. Weeshuis, dat elders in de stad stond. Bij afbraak daarvan is de poort bewaard gebleven en naar deze plek verhuisd. Zo lijken de twee concurrerende godsdiensten zich alsnog met elkaar te hebben verzoend.
Tegenover het Protestants Kinderen Weeshuis staat de voormalige Gereformeerde Kerk.
Doorlopend kwamen we bij de Oude Haven. De naam verwijst naar de haven die hier binnen de stadsmuren lag. Bij de afbraak van de muren is de haven gedempt. Er zijn meerdere oude koopmanswoningen bewaard gebleven. Een van deze woningen heeft boven het rijk versierde middenvenster een zeemeermin. Blijkbaar had de bewoner een goede relatie met het water.
We zagen een uithangbord in de vorm van een olifant. Een herinnering aan de tijd dat hier een goedlopende winkel was gevestigd in koloniale waren.
Deze St. Anthonispoort is de enige overgebleven grote stadspoort van Nijmegen. Hier probeerde Maarten Schenk in 1589 de stad binnen te dringen. Schenk had al diverse vorsten gediend en wilde nu in dienst van de Staatsen (de Nassaus) Nijmegen verlossen van de katholieke Spanjaarden. Hij werd echter gesnapt en de Waal ingejaagd, waar hij verdronk. Zijn lichaam werd uit het water gevist en alsnog onthoofd en gevierendeeld. Alle vijf stukjes Schenk kregen een plek aan evenzovele stadspoorten
Aan de andere kant van de poort is de Waalkade. Een plekje waar altijd wat te zien is. In het westen ligt de spoorbrug, gebouwd van 1875 tot 1879. De eerste brug over de Waal in Nijmegen. Vroeger bestaand uit drie bogen. In de Tweede Wereldoorlog werd de middelste boog tweemaal opgeblazen. In 1984 werd de brug gemoderniseerd en kreeg toen één boog.
Naar het oosten ligt de Waalbrug, geopend in 1936. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd door de Nederlandse genie de brug opgeblazen, om een snelle opmars van het Duitse leger te voorkomen. Tijdens de bezetting herstelden de Duitsers de brug, die in 1943 weer gebruikt kon worden door het verkeer. In 1944 viel de brug nagenoeg onbeschadigd in de handen van de geallieerden. De brug waarover wij al vaak Nijmegen zijn binnengereden voor bezoek aan de kliniek.
Op dit punt is een nieuwe moderne waterkering te zien, gebouwd in 2009. Bij hoog water kan de Benedenstad worden afgesloten. Zo houdt men daar droge voeten. Dat dit geen overbodige luxe is, is al diverse malen bewezen.
Omdat er nog steeds gewerkt wordt aan de kademuren, staan overal hekken en kun je niet bij het water komen. We zijn daarom snel teruggegaan via de St. Anthonispoort. Aan deze kant van de poort hangt een gedenkplaat voor Maarten Schenk. Deze is geschonken door een hedendaagse vrouwelijk afstammeling van Schenk uit Amerika.
Door de poort is goed te zien dat we naar de Bovenstad gaan lopen.
Bij een vergissingsbombardement van de geallieerden in februari 1944 werd een groot deel van de binnenstad verwoest, maar ironisch genoeg bleef de verpauperde Benedenstad gespaard. Om economische redenen werd in 1945 eerst de Bovenstad opgebouwd. In de jaren '80 van de vorige eeuw werd de Benedenstad gerenoveerd. De toren van de Stevenskerk torent boven de bebouwing uit.
Morgen wandelen we weer verder.