« Stadswandeling Breda … | Home | Stadswandeling Breda … »

Stadswandeling Breda 3

Na de kerk gaf het routeboekje aan dat we nog een stukje door winkelstraten moesten lopen. Eén van die straten is de Ridderstraat. Met wat verbeelding waan je je daar in de Hall of Fame in Los Angeles. Op regelmatige afstand van elkaar liggen allemaal koperen gedenktegels. Het verhaal dat hierbij hoort is: Begin 20? eeuw werd het carnavalsfeest door de Katholieke Kerk verboden. Wanneer de Kielegatters, zo heten de Bredanaars tijdens carnaval, vroegen naar de terugkeer van hun carnavalsfeest, was steevast het antwoord: 'Met St. Juttemis'. Gelukkig konden in 1936 de feestmutsen weer uit de kast gehaald worden. Jaren later ontstond het idee om ieder jaar een gedenktegel voor Prins Carnaval te leggen. De winkeliers uit de Ridderstraat, tijdens carnaval Prinsenstraat, hebben de handen ineengeslagen en dit project gezamenlijk gefinancierd. Er liggen al veel van deze gedenktegels in de straat.

In 1991, toen het Bredase carnaval 55 jaar bestond, heeft de Stichting ter bevordering van Carnavalsviering (BCV) het beeldje van St. Juttemis aan de inwoners van Breda geschonken.

Toen we bij Sint Juttemis linksaf sloegen naar de Grote Markt, moesten we uitwijken voor de grote hoeveelheid fietsen die op het trottoir lag.

Het was gezellig op de Grote Markt. Het wordt een Bourgondisch marktplein genoemd. Dat bleek ook wel toen wij er waren. Alle tafeltjes waren bezet. Er werd markt gehouden. En er was een fotosessie gaande.

In het verleden was de Grote Markt ook wel het toneel van minder plezierige zaken. Er werden ook terechtstellingen voltrokken. Het torentje op het dak van het stadhuis herinnert daar nog aan. In dat torentje hing een klok die werd geluid als op het schavot voor het stadhuis terechtstellingen plaatsvonden.

Op de Grote Markt staat het bevrijdingsmonument 'Judith' van Niel Steenbergen. De voorstelling is geïnspireerd op de bijbelse figuur Judith (uit het apocriefe boek), die in haar eentje de vijand 'Holofernes' verslaat. Hiermee wordt het kwaad overwonnen. Tijdens eerdere stadswandelingen hebben we tweemaal eerder deze Judith gezien, maar dan anders uitgebeeld. In Gouda en in Hoorn .

We moesten weer terug over de Grote Markt om onze wandeling voort te zetten. In de St. Janstraat staat de Antonius Kathedraal. Een waterstaatskerk, de benaming voor Nederlandse kerkgebouwen die tussen 1824 en 1875 met financiële steun van de landelijke overheid werden gebouwd. Deze kerk is in 1836 gebouwd als eerste katholieke kerk na de schuilkerkenperiode, die officieel gebouwd mocht worden. In 1853 werd het de eerste bisschopskerk (kathedraal) van het nieuwe bisdom in Breda. De zetel van de bisschop van Breda keerde in 2001, na een afwezigheid van 32 jaar, terug naar de Antoniuskerk, die daarmee de status van kathedraal opnieuw verwierf. Er vindt een restauratie plaats. We konden helaas niet naar binnen. Het beeld boven de ingang stelt 'de Godsdienst' voor.

Op nummer 16 in de St. Janstraat bevindt zich de pastorie. De erker van dit pand had een controlerende functie. Zo kon de pastoor goed in de gaten houden wie er naar de kerk ging.

In de volgende straat waar wij kwamen, de Molenstraat, staat de bibliotheek, ontworpen door architect Herman Hertzberger. Omdat de Molenstraat vrij smal is, heeft de architect ruimte gecreëerd door de bibliotheek schuin oplopende wanden te geven. Een beetje een kleurloos gebouw, maar de vrolijk gekleurde fietsen ervoor fleuren het geheel op.

We hebben nu ongeveer driekwart van de Historische Kilometer afgelegd. Morgen het laatste gedeelte.