Rondvaart Botlek/Europoort 4
Zondag 15 Juli 2012 om 00:00Reddingsboten, die aan de zijkant van een schip in davits hangen, kent iedereen wel. Als het goed is, worden in tijden van nood de kabels gevierd tot de boot in het water ligt. Op sommige schepen is er aan de achterkant van een schip nog een reddingsboot. Een zogenaamde vrije val reddingsboot. Met een klap op het water vallen lijkt me niet bepaald plezierig. Zoiets als de dreun die André Kuipers ervoer bij de landing in Kazachstan. Maar ja, als je met spoed van een schip af moet, dan maakt het niet uit hoe je er af komt, als je er maar af komt.
We voeren langs de EMO-terminal, het Europees Massagoed Overslagbedrijf voor de overslag van erts en kolen. De geautomatiseerde stort- en graafmachine was druk aan het werk. Lijkt wel een dinosauriër.
Het rad met de 'emmers' deed me denken aan een waterrad, alleen werden de 'emmers' niet gevuld met water, maar met erts of kolen.
De tocht ging verder door het Calandkanaal langs de olieopslagtanks in de Europoort, maar ik heb daar amper iets van gezien. We waren namelijk uitgenodigd om binnen te komen voor de lunch. Na een lekker kopje soep dachten we belegde broodjes oid te krijgen. Maar nee. Onder luid tromgeroffel kwam een plateau omhoog met daarop schalen en bakken gevuld met heerlijke dingen. Als je dat ziet en daarvan lekker kunt eten, dan heb je minder oog voor wat er buiten voorbij glijdt. Aan de lege tafels is wel te zien hoe weinig mensen deze dagtocht maakten.
Na het lunchen zijn we weer naar buiten gegaan, waar we dichtbij de Calandbrug bleken te zijn, een stalen hefbrug.
We moesten even wachten tot het brugdeel naar boven ging. Dat gaf ons de gelegenheid om rustig te kijken naar de betonnen elementen langs de kant. Dit is een windscherm, bedoeld om de brugpassage van autoschepen, die hoog op het water liggen, boven windkracht 5 mogelijk te maken. Achter de brug is namelijk de Brittanniëhaven, waar jaarlijks 250 autoschepen aankomen.
Over de brug loopt niet alleen een weg, maar ook een goederenspoorlijn, een voet- en een fietspad. Het scheepvaartverkeer heeft voorrang, want de bedrijven in de Britanniëhaven zijn daar volgens afspraak gevestigd 'alsof zij aan open zee liggen'. Toen de brug achter ons weer naar beneden was, denderde er prompt een goederentrein overheen.
Hoewel we de brug gepasseerd zijn, ga ik toch nog even terug (en dat kan op een log gemakkelijk nietwaar 
). Want onder de brug door is te zien waar we naartoe voeren, de Rozenburgsesluis. Daarover morgen meer.
Voor vandaag hoop ik voor iedereen op een
