« Utrecht 2 | Home | Lokkertjes »

Utrecht 3

Ondertussen zijn we bij de Domkerk en de Domtoren aangekomen. De toren hebben we al zo vaak van een afstand gezien. Nu hadden we de kans om hem van dichtbij te bekijken. Nee, we zijn niet naar boven gelopen. 465 treden omhoog en daarna weer omlaag is echt teveel van het goede voor mijn knie. De kerk en de toren zijn niet meer met elkaar verbonden. In 1674 verwoestte een tornado het schip van de Domkerk, sindsdien is er een groot gat tussen toren en kerk. Voor die tijd zaten toren en kerk trouwens niet helemaal vast aan elkaar: er was een brugverbinding tussen beide delen, de 'Bisschoploge', met daarin de kapel voor de bisschop. De brokstukken van het ingestorte schip zijn overigens blijven liggen tot 1826, pas toen ontstond het Domplein.

Er zijn maar een paar gebrandschilderde ramen in de kerk. Toen de kerk nog een katholieke kathedraal was, waren er rondom veel gekleurde glazen. In 1926 en 1936 had de protestantse gemeente geld voor de drie grote ramen die er gekomen zijn, meer niet.

We hebben allemaal op school geleerd dat in 1580 een beeldenstorm is geweest. Tijdens de beeldenstorm werd de inventaris van honderden katholieke kerken, kapellen, abdijen en kloosters geroofd of vernield. Altaren, beelden, doopvonten, reliekschrijnen, koorgestoelten, preekstoelen, orgels, kelken, schilderijen, kerkelijke boeken en gewaden moesten het ontgelden. Zelfs het stucwerk aan de binnenkant werd soms vernield door woedende menigten. Van de ravage is tegenwoordig in de meeste kerken weinig te zien. In deze kerk zijn duidelijk zichtbare sporen van de beeldenstorm. Die beschadigingen vertellen een belangrijk historisch verhaal. Alleen al daarom worden ze niet hersteld. Daar komt bij dat niet precies bekend is wat er vroeger zat. Een voorbeeld van de vernieling is dit altaarretabel met de voorstelling 'Anna te Drieën". Alle hoofden zijn afgeslagen.

Textiel spreekt mij altijd aan. In de kerk hangt een prachtig wandkleed 'De Heilige Geest'. In werkelijkheid zijn de kleuren veel en veel mooier dan hier op de foto te zien is.

In de kerk is een prachtig orgel, het grote Bätz-orgel, gebouwd in de 16? eeuw.

Nadat we uitgekeken waren, werd het tijd om terug te gaan naar de trein, die ons naar Zwolle moest brengen. Daar werden wij verwacht door de oudste kleindochter. De eerste die op kamers is gaan wonen. Op een mooi plekje hebben we nog wel even gezeten en een kaart geschreven voor een jarige. Wij moesten daarna verder. Net als het beeld 'Gaande man'.

Nog een laatste blik achterom naar de Domtoren.

Tot slot zag ik nog een soort rijtjes. Een vrolijke noot op een grijze dag.

TWEE zag ik in de kerk.