Gouda deel 2
Zaterdag 13 November 2010 om 00:00We gingen op weg naar de Sint Janskerk. De toren zagen we al boven alles uitsteken.
Het was wel wat lastig om naar binnen te gaan. Maar het loonde de moeite.
De kerk is gewijd aan Johannes de Doper, de schutspatroon van Gouda. Zij is met 123 meter de langste kerk van Nederland. Gesticht als katholieke kerk, maar in 1573 toegewezen aan de protestanten. Duidelijk te zien aan het interieur. Sober. Aan de preekstoel hangen de, zoals ze hier in Friesland genoemd worden, ponkjes (collectezakjes aan een lange stok). Het leuke vond ik, dat ik deze ponkjes in een 'omlijsting' kon fotograferen. Een nieuwe opdracht voor de fotografiecursus.
Gouda staat bekend om zijn kazen, kaarsen en zeker ook door de gebrandschilderde ramen: de 'Goudse Glazen' van de Sint Janskerk. Meer dan 60 ramen telt de kerk. Toen wij de kerk binnengingen, heb ik goed gekeken of er ook een bordje hing dat je er niet mocht fotograferen, maar ik zag niets. Nu is het vrij lastig om gebrandschilderde ramen te fotograferen als er weinig licht doorvalt. En dat was net het geval toen wij binnen waren. Ik heb dus weinig ramen. Zeker ook omdat mijn camera daar niet zo geschikt voor is. Maar een paar foto's zijn redelijk gelukt. Bijvoorbeeld het middengedeelte van raam 23: De Voetwassing.
De kerk heeft een prachtig hoofdorgel, het Moreau-orgel.
Een ander raam dat redelijk op de foto is gekomen is raam 6: Judith onthoofdt Holofernes (in het rechter gedeelte iets boven het midden).
Het is een mooie, maar zoals gezegd sobere kerk. Hoewel sober, de ramen zijn prachtig. Zeker als de zon schijnt, moet het een feest zijn om ze te bekijken. Voor wie meer wil lezen over de gebrandschilderde ramen en de kerk, klik hier. Bij het verlaten van de kerk zag ik aan de binnenzijde van de deur een bordje verboden te fotograferen. 
We hadden prima weer tijdens onze wandeling op één klein buitje na. We konden gelukkig schuilen onder een erker. Toen we verder konden, druppelden de bladeren (die toen nog aan de bomen hingen) na in het water, waardoor mooie kringen ontstonden.
Het was tijd voor een lunch. Ik wilde graag een glas gepasteuriseerde melk bij mijn broodje, maar er was alleen gesteriliseerde melk en daar gruw ik eerlijk gezegd van. Ik bestelde daarom warme chocolademelk. Nu zal ik een geheimpje verklappen. Ik ben iemand die heel graag haar koekjes of biscuitjes sopt in haar kopje thee/koffie/chocolademelk. Het leuke was dat ik bij de beker chocolademelk een lepelkoekje kreeg. Ik had dit nooit eerder gezien, maar het is echt een koekje voor mij. Lekker soppen.
Toen wij weer genoeg energie hadden gekregen door de lunch, vervolgden wij onze stadswandeling. Daarover morgen meer.