« Druk, druk | Home | Weermannen/vrouwen, j… »

Middagje zweten

Als je kind bij een sportvereniging is en als je je gezicht veel laat zien bij trainingen en wedstrijden, dan ontkom je er eigenlijk niet aan dat ze binnen de kortst mogelijke keren vragen of je actief wilt worden binnen de vereniging. Bij de vorige zwemclub van mijn dochter heb ik het automatiseringsgedeelte van de wedstrijduitslagen ter hand genomen. Alles gebeurde nog met het handje, waardoor we soms heel erg lang op uitslagen moesten wachten. Dat vond ik verschrikkelijk, want de wedstrijden zelf duren al zo lang. Het was (en is) een kleine vereniging met niet zoveel leden. Het geld lag daarom niet voor het oprapen, waardoor ze niet het computerprogramma van de KNZB aan konden schaffen. Ik ben toen wat gaan knutselen met Excel en stapje voor stapje kreeg ik een goed programma voor elkaar. Dat hield niet alleen in het invoeren van de tijden en de berekening wie de winnaar was, maar tevens -  via een koppeling aan de namen van de zwemmers - het klaarmaken van de programma's en de startkaarten, die de zwemmers moeten inleveren bij de klokker voordat ze het water ingaan. De klokkers schrijven hierop de gezwommen tijden. Resultaat van mijn inspanning was: tevreden bestuursleden en tevreden ouders, omdat men niet meer hoefde te wachten na de wedstrijd.

Toen Annemarie switchte naar haar huidige vereniging, heb ik het een jaar aangekeken. Dit is een grote club met veel vrijwillig(st)ers op semi-professionele basis gestoeld. Hier en daar had ik wat vraagtekens bij hoe bepaalde dingen gebeurden en ik vond dat ik dat aan het bestuur moest voorleggen. Daarbij rekeninghoudend met het feit dat men zou zeggen, zie je wel, daar heb je weer zo iemand die commentaar heeft en zelf niet de handen uit de mouwen steekt. Dus heb ik meteen aangegeven in de brief die ik geschreven heb, dat ik best mee wilde helpen bij de club. Dat meehelpen zou wel zijn beperkingen hebben. Geen lichamelijke "arbeid" zoals helpen in de kantine, geen bestuurstaken vanwege mijn hoofd. Wel wilde ik helpen op computergebied. Dat heeft men bij deze club goed voor elkaar. Zij gebruiken het programma van de KNZB (wat overigens af en toe kuren heeft). Nu vraagt men mij regelmatig een ochtend of een middag de tijden in te voeren. En gistermiddag was het weer eens zover. Ik kon opdraven. Zou eigenlijk best plezierig wezen, dacht ik van te voren, want in het kamertje waar de jury zit, is airco. Dat is nooit slecht in een warm zwembad. Helaas, helaas, hij deed het niet. Zodoende zat Hanny op een redelijk warme oktoberdag behoorlijk te zweten. Een vochtige lucht gecombineerd met warmte is niets voor haar.

Het zwembad beschikt over een electronische tijdwaarneming. Deze is gekoppeld aan een computer en via deze computer wordt een diskette aangeleverd aan de jury, samen met de startkaarten en het briefje van de scheidsrechter met de aankomstvolgorde (voor het geval de stopwatches en de electronische tijdwaarneming het begeven). Die diskette hoef ik alleen maar in de andere computer te stoppen, op een paar knopjes te klikken en de tijden worden ingelezen. Als er een diskwalificatie is, mag je achter de tijd nog een code invoeren, dan kan de computer verwerken dat een zwemmer straftijd krijgt. Als alle series van een programmaonderdeel zijn gezwommen, kan de uitslag van dat onderdeel worden geprint. Dit moet het liefst zo snel mogelijk gebeuren, want daar zitten alle zwemmers en hun coaches op te wachten.

Maar soms gaat het fout.
* Als er wijzigingen zijn in het programma. Niet door ziekte, maar bijvoorbeeld doordat series worden samengevoegd. Dat kun je in het programma niet goed aanpassen, dan komen er rare resultaten uit. Dan moet je met de hand de tijden invoeren.
* Als er fouten worden gemaakt met de indeling, zoals vanmiddag het geval was. Er waren jongens in meisjesseries ingedeeld. Gevolg: weer met de hand invoeren.
* Als de computer de diskettes niet meer wil lezen, terwijl het bestandje echt op de diskette staat. Dus ouderwets met het handje invoeren.
Hierdoor had ik deze middag meer te doen dan anders en dat in het hete kamertje. Maar het was voor het goede doel, hield ik mezelf voor.

Annemarie heeft niet denderend gezwommen. Maar wat wil je met een minimale training. Wel heeft ze de Friese limiet gehaald op de 100 m vrije slag (lees borstcrawl), zodat ze in ieder geval dit nummer kan zwemmen op de Friese kampioenschappen. Geen verloren middag voor haar.

Hieronder een impressie van een middagje zweten in het juryhok.

Ik heb geprobeerd om Annemarie tijdens het zwemmen te fotograferen, maar daarvoor is mijn toestel te langzaam. Daarom een foto van toen ze net had aangetikt (baan 3).

Achter glas, op een verhoging in de jurykamer, zit de speaker (rechts) en de man van de tijdwaarneming (links) met daarnaast een helper voor noodgevallen.

De man van de tijdwaarneming heeft 2 computers tot zijn beschikking (een echte luxe voor een zwemvereniging) en zit voor een open raam waardoor hij contact heeft met de scheidsrechter in de zwemzaal zelf, die hij de computeruitdraai met de tijden geeft om te tekenen.

De starter met het startpistool (komt haast niet voor bij andere verenigingen hier in het noorden, daar wordt het aloude fluitje gebruikt of een toeter) staat pal voor het raam, zodat we in de jurykamer iedere keer schrikken als er weer een knal komt.

En tot slot de tafel met de jury (de dames in het wit). Zij houden alles nauwkeurig in de gaten. Of alle tijden wel kloppen. Of er iemand gediskwalificeerd is. Of iedereen wel start die op de lijst staat (niet gestart zonder ziekmelding is boete voor de club). Mijn plekje is rechts achteraan bij de computer en de printer.

Ik was blij toen ik weer buiten stond en frisse lucht kon ademen. Vandaag haal ik wat dat betreft de schade in. Lucht, zon en water staan er op het programma, oftewel SCHIER(monnikoog)! Lekker even uitwaaien en fotograferen samen met Annemarie. Jan heeft niet zoveel zin om mee te gaan met 2 van die Japanners. Jammer, maar het is niet anders.

Als laatste nog een foto van ons Petje. Zij had het zeer naar haar zin toen Annemarie weer thuis was na het zwemmen. Haar plekje had ze snel gevonden.

Van de week zag ik de eerste formatie ganzen richting het zuiden vliegen. Geniet daarom maar vandaag met het voorspelde zonnetje en de nog redelijke hoge temperatuur, want dat betekent dat er kouder weer aan komt. Van mij mag het, want voor mij geldt: hoe kouder hoe beter!