Het laatste uit Amersfoort
Maandag 20 Juli 2009 om 00:00Voordat ik de laatste foto's uit Amersfoort laat zien, wil ik eerst Annemarie feliciteren met haar verjaardag en haar een goed nieuw levensjaar toewensen, waarin haar droom werkelijkheid wordt.
Op de plaats van een vroeger schoolgebouw dat op deze plaats stond, zijn mozaïeken aan de gevels van de eigentijdse muurhuizen geplaatst. Bijvoorbeeld een non en een "wijze" uil.
Aan de rechterdeurposten van de Joodse synagoge en een huis dat daar tegenover ligt, zijn mezoeza's bevestigd. Dat zijn kokertjes met daarop enkele Hebreeuwse letters: "Sjaddai", dit betekent: "Almachtige", één van de namen van God. Het houdertje is gevuld met twee stukjes perkament, met teksten uit de Tora. De betekenis van dit gebruik is de bewoners en bezoekers van het huis er aan te herinneren dat aan God alles toebehoort en moet zijn toegewijd. Het is gebruik om bij binnenkomst de mezoeza te kussen of aan te raken.
Uit Wikipedia:
Omdat de Onze Lieve Vrouwetoren van veraf te zien is en redelijk centraal in Nederland ligt is de spits van de toren gekozen als oorsprong voor het Nederlandse coördinatenstelsel. Hij vormt dus het exacte kadastrale middelpunt van Nederland volgens de Rijksdriehoekmeting, hoewel tegenwoordig de coördinaten om praktische redenen verschoven zijn naar (+155 000m +463 000m). De meridiaan die over deze toren loopt is de enige die exact samenvalt met noord-zuid as van dit coördinatenstelsel. Het kadastrale nulpunt is aangegeven in de vloer van de toren. Op het plein voor de toren zijn de lijnen aangeduid en in de toren geeft een laserlichtje het nulpunt aan. Dit laatste was wat moeilijk te zien, omdat er een "kunstwerk" in het kader van het 750-jarig bestaan van de stad bovenop stond.
In de stad zijn archeologen druk bezig met bodemonderzoek. Door middel van keien worden de contouren van de stadswal, die zijn opgegraven en in de toekomst weer worden verborgen, aangegeven.
Amersfoort heeft één vakwerkhuis. Persoonlijk vind ik de rode kleur niet zo mooi. Die had wat donkerder mogen zijn.
Voor een voormalige smidse ligt een ronde plaat in de straat. Daar werden vroeger de koetswielen opgelegd. Als de smid het beslag had geslagen, werd dit gloeiend heet eromheen gelegd, waardoor dit zichzelf vasthechtte aan het hout.
Op de Hellebrug, een plek waar nooit een stadspoort heeft gestaan, namen we, onder toeziend oog van de hellehond, afscheid van onze gids. We hebben dankzij hem een zeer interessante tocht door Amersfoort gemaakt. Daarvoor onze dank.
Als slot van de log iets wat we niet in Amersfoort hebben gezien, maar gisteren bij ons in de tuin. Als een regenboog geluk brengt, dan was deze vast als cadeautje voor Annemarie bedoeld.
