Turfvaartdagen Appelscha
Dinsdag 05 Augustus 2008 om 00:00De afgelopen zondag zijn Annemarie en ik naar Appelscha geweest, waar dit weekend de Turfvaartdagen gehouden werden. Er lagen oude schepen in de vaart, er waren oude ambachten te zien en nog veel meer. Te veel om allemaal te laten zien. Daarom een kleine selectie van wat mij opviel of waar ik bepaalde herinneringen aan had. Zo was er een nettenboeter. Er is een jaar geweest, dat ik samen met de groep waar ik op dat moment mee voer, getracht heb netten te boeten. Om dat precies te doen, om precies gelijke mazen te krijgen is lastig. Deze heer had daarvoor een handig hulpapparaat wat wij misten. Het stokje waaromheen hij knoopte.
Ook waren er 2 dames aan het spinnen. Als ik een draaiend spinnewiel zie, dan moet ik altijd aan een schoonzus denken, die veel gesponnen heeft en met de draden tapijten heeft geknoopt. Monnikenwerk was het.
Bij een kraam met touwwerk hing een blok (takel). Wat ik precies met blokken heb, weet ik niet, maar ik val er altijd als een blok voor.
Er trad een shantykoor op, de Zulthesingers uit Nietap. Een van de muzikanten bespeelde een wasbord. Ook al is het bord daar oorspronkelijk niet voor bedoeld, als instrument past het goed bij deze soort muziek.
Wat later op de middag kwam ik weer een wasbord tegen. Een origineel, samen met wasstamper en wringer. Als ik deze attributen zie, dan ben ik nog steeds dankbaar dat ik in de huidige tijd leef en een wasautomaat heb.
Dit alles en nog meer was te vinden in het ruim van de Hasselteraak Annigje. Zoals in het filmpje te zien is, ligt er een aardige laag turf op het dek. Maar ook in het ruim was turf opgestapeld.
Een prachtig gerestaureerd schip met een schippersechtpaar dat boeiend wist te vertellen over de wederwaardigheden van de aak. Het leuke vond ik, dat de schipper op klompsokken liep. Klompsokken zijn leren sokken waardoor sokken minder snel verslijten in klompen. Die heb ik vroeger ook veel gedragen. Niet alleen gebruikte ik ze als pantoffels, maar ook droeg ik ze tijdens het zeilen.
In het ruim hingen ook een paar strengen kloten. Daarover heb ik al eens een logje gemaakt: Met de kloten voor het blok.
Ook het (kook)kacheltje dat aan boord staat, is een juweeltje. Daarop stonden een paar strijkijzers. Als ik die zie, ben ik weer superdankbaar dat ik nu leef en dat ik kan strijken met mijn strijkpers. Niet meer het gezeur van een ijzer dat koud wordt, zoals vroeger, maar een constante temperatuur.
Er was nog veel meer te zien op de Annigje. Veel beter zou je het zelf kunnen bekijken. Maar dan moet je wel naar Rotterdam, waar het schip momenteel zijn thuishaven heeft in het Maritiem Museum.
Er viel me nog meer op terwijl wij wat rondslenterden. Het was op een gegeven moment dringen geblazen en je moest oppassen niet het water in geduwd te worden. Je kunt dan op de grond foto's maken, maar een schippersvrouw had het goed bekeken. Zij liet zich omhoog hijsen en maakte van daaraf foto's. Ik zou best wel graag willen zien wat zij geschoten heeft.
Boten en water, dat geeft vaak mooie spiegelingen. Zoals ook zondag het geval was.
Hoe druk het was en hoe donker het werd, is op deze foto te zien.
Wij waren al op de terugweg naar de auto en konden die net bereiken voordat het echt ging plenzen. Jammer dat de Turfvaartdagen aan het eind in het water vielen.
138 (hierna nog 7)
Uit "Een doosje vol GELUK"
